Voor veel mensen met een verslaving kan het als een grote stap voelen om je aan te melden bij een verslaving. Je weet immers niet wat je kunt verwachten. Wil je meer weten over wat je kunt verwachten? Een van onze voormalige patiënten deelde zijn ervaringen met opname bij Castle Craig Nederland en het afkicken in Schotland. Lees zijn verhaal hieronder.

Stoppen met gebruiken zonder begeleiding?

“Kijk ik naar mezelf, dan was het voor mij een beslissing, die ik pas maakte toen ik geestelijk volledig aan de grond zat. Met de wetenschap die ik nu heb na bijna zes jaar clean & sober te zijn, had ik me – op het moment dat ik me besefte dat ik een drugsprobleem had – meteen moeten laten opnemen. Maar helaas weet de verslaafde aan het begin van zijn weg naar herstel nog erg weinig over de ziekte die hij of zij heeft.

Toen ik besloot om te stoppen met gebruiken en het me lukte om de eerste weken clean te blijven, was ik in een euforische stemming. Ik dacht: als ik maar van de drugs af kan blijven, ga ik me per dag steeds beter voelen. En in het begin was dat ook zo. Totdat ik weer echt ging voelen. Ik wist niet wat me overkwam. Dertig jaar lang had ik mezelf wijsgemaakt, of ik moet misschien zeggen: had mijn verslaving me wijs gemaakt dat ik een recreatief drugsgebruiker was. Ik had geen black-outs, ik lag niet in de goot, ik zwalkte niet over straat en vroeg niet aan voorbijgangers of ze misschien een paar euro’s voor me hadden. Ik was niet verslaafd. Althans, niet in mijn eigen ogen.

Ik kon functioneren en werkte naar mijn gevoel harder dan ooit. Maar heel langzaam kwamen er scheurtjes in mijn bestaan. Ik ging mezelf vervreemden van mijn omgeving, ik loog over alles wat los en vast zat en begon stiekem te gebruiken. Als je dat gedrag waarneemt, dan kun je actie ondernemen. Maar, en dit is het verraderlijke van een verslaving, je ziet en je voelt het niet. Juist omdat je jezelf verdooft om maar niets te hoeven voelen en niets te hoeven merken.

Opname in verslavingskliniek

Ik wil niet beweren dat de duur van je verslaving bepaalt of je rijp bent voor opname in een verslavingskliniek. Maar als je dertig jaar drugs hebt  gebruikt/misbruikt, is het naïef om te denken dat je van de een op andere dag kunt stoppen zonder consequenties. Dertig jaar lang had ik al mijn gevoelens de kop in gedrukt met drugs. Met als gevolg dat ik niet meer wist wat ik voelde. Was ik boos, was ik verdrietig, was ik angstig? Het was alsof al mijn gevoelens in een blender waren gestopt. En de mix die daar vervolgens uit kwam, was simpelweg niet te verteren.

Een verslavingskliniek is veel meer dan een plek waar je afkickt van middelen. Natuurlijk ben je gedurende de periode dat je in de kliniek zit drugsvrij, maar wat je daar echt leert is weer in contact te komen met je gevoel. Wat het is om uit je isolement te komen en weer sociaal te zijn. Om weer echt in contact te zijn met de mensen om je heen. Om je verslavingsgedrag te herkennen en daar wat mee te doen. Als ik nu terugkijk op mijn verblijf bij Castle Craig in 2013, dan heb ik het daar echt niet gemakkelijk gehad. Het is geen vakantie. Verre van dat. Maar het waren wel de beste weken van mijn leven.”