Ja, je maakt wat mee als herstellend verslaafde! Lees de nieuwe blog maar van journalist Mick Boskamp, 9 jaar clean & sober en oud-cliënt van Castle Craig.
Een week geleden, ‘s middags. Ik zit in een café-restaurant in het Midden van het land en ik bestel een flat white. Dat is een cappuccino met een dubbele espresso, want ik heb de ziekte van meer.
De manier waarop de koffie wordt geserveerd maakt me vrolijk. Met een glaasje ernaast vol romige, heerlijk smakende slagroom.
Ik heb het laatste lepeltje slagroom genuttigd als mijn afspraak binnenkomt, die naar het lege glaasje kijkt en vraagt: ‘Mag je wel alcohol hebben?’
‘Nee. Hoezo?’, reageer ik verbaasd.
‘Omdat je net een koffiekaatje hebt opgelepeld,’ antwoordt mijn afspraak. ‘In die slagroom zat koffielikeur.’
De dame die de koffie heeft geserveerd hoort flarden van onze conversatie en vraagt of alles wel naar wens is. “Nee,” zeg ik nadrukkelijk. “Zonder dat ik het wist heb ik net slagroom met alcohol gedronken en ik mag geen alcohol hebben.”
“Maar het waren een paar druppels,” zegt de dame van de koffie verontschuldigend.
Vervolgens wil ik haar het verhaal vertellen van de Italiaanse man uit Napels die 15 jaar clean & sober was en een dessert kreeg, waarin zonder dat het was verteld een klein weinigje alcohol zat. Veertien dagen later lag de Italiaanse man in een detox-kliniek af te kicken van een 2 weken durende alcoholbinge. Maar ik heb er even de kracht niet voor. Zoals velen het helaas niet begrijpen, begrijpt ze de dynamiek van verslaving waarschijnlijk toch niet.
Een paar dagen geleden, ‘s ochtends. Met de zoon van mijn vriendin kijk ik naar kindertelevisie van Nickelodeon. De presentatrice is wat aan het boetseren en zegt: ‘Je raakt hier bijna verslaafd aan. Weet je wat verslaving is? Dat is als iets heel leuk is, waardoor je het vaker gaat doen.’
Helemaal goed! Verslaafd zijn, is hartstikke leuk!
Vraag dat maar aan de Italiaanse man uit Napels, die 15 jaar clean&sober was, terugviel op een paar druppels alcohol en zich vervolgens bijna dood dronk.