Naar aanleiding van Dan Karaty’s interview voor publiek op de Dag van Herstel 2022, schreef journalist Mick Boskamp, 9 jaar clean & sober en oud-cliënt van Castle Craig, een open brief aan de Amerikaanse choreograaf, tv-persoonlijkheid en verslaafde in herstel.
De foto van Dan, Mick en René op de Dag van Herstel werd gemaakt door Jip Dijcks
Beste Dan Karaty, Amerikanen staan erom bekend dat ze een boel energie om zich heen hebben. Maar jij viel wat dat betreft in positieve zin op toen je als jury-lid van Holland’s Got Talent in 2010 voor het eerst op de Nederlandse televisie verscheen.
Sterker nog: je was een stuk rustiger dan je Nederlandse mede juryleden. Ik ben niet zo’n liefhebber van talentenshows, maar als jij voorbijkwam in zo’n programma, dan vond ik het fijn om naar je te kijken. Waarschijnlijk omdat je jezelf was, dacht ik toen.
Sinds eind vorig jaar, toen je naar buiten kwam met het verhaal dat je al 25 jaar alcoholist bent, weet ik dat die waarschijnlijkheid niet waarschijnlijk is. Al die jaren leek het alsof je helemaal jezelf was. Dat is een groot talent van de verslaafde. Om in actief gebruik in een nagenoeg briljante acteur of actrice te veranderen. Dat is niet altijd even gemakkelijk. Vooral niet als je jezelf moet spelen als je jezelf kwijt bent.
Afgelopen zaterdag, 3 september, maakte je me aan het huilen. Van ontroering. Ik stond in de grote zaal van de Brabanthallen in Den Bosch, waar jij op dat moment als onderdeel van de Dag van Herstel werd geïnterviewd door LEF-oprichter Jolande Bastiaans. Ik richtte mijn mobieltje op het grote scherm en begon te filmen, net op het moment dat jij dit verhaal ging vertellen:
Dat verhaal dus. Over een keuze. De keuze om je vrouw in het ziekenhuis achter te laten bij jouw doodzieke zoon, die de ochtend misschien niet haalde. Waarom je koos om niet bij je zoon te zijn, je kind dat alles voor je is, was om te kunnen gaan drinken.
Ik ben bijna 10 jaar vrij van drugs en drank. Maar zelden heb ik de waanzin van de ziekte verslaving zo sterk onder woorden horen brengen. Zelf was je ook zichtbaar aangedaan toen je deze bekentenis deed. But you did it. All the way.
En ja, Dan, daar maak ik een hele diepe buiging voor.
p.s. Ik heb begrepen dat je bij de nonnen in Vught bent geweest om de Nederlands taal te leren. Misschien een mooi (leer)moment om de Nederlands gesproken podcast Van Verslaving Naar Vrijheid van René van Collem te gaan volgen, die als mede-geïnterviewde naast je zat op het podium van de Brabanthallen. Ik bespeur namelijk een boel overeenkomsten tussen jou en de verslavingscounsellor, ervaringsdeskundige, columnist, auteur en drummer (van Doe Maar-faam).