Als de dag van gisteren herinner ik me de eerste keer dat ik een meeting voor verslaafden in herstel bezocht. Het was een mannenbijeenkomst van de NA (Narcotics Anonymous) in Amsterdam. Omdat het de eerste maandag van de maand was, was het een zogenaamde topic meeting. Er werden onderwerpen vastgesteld, waar over gedeeld kon worden en een van de onderwerpen was nederigheid.
Daar wilde ik wel iets over zeggen. Vol vuur vertelde ik wat het woord bij mij opriep: ‘Dan moet ik door de knieën gaan, ben ik minder dan anderen, krijg ik nooit gelijk en moet ik alles maar slikken!’ En dat is slechts een klein deel van de tirade die ik afstak tegen het woord ‘nederigheid’.
Toen ik klaar was met praten, keek ik vol trots om me heen, op zoek naar blikken van goedkeuring. Maar het enige dat ik op de gezichten van de fellows zag, was verbijstering. Ik was nog een broekie in herstel, die een boel moest leren.
Je laat je ego raaskallen
Gaandeweg begon ik te begrijpen dat nederigheid een deugd is en geen ondeugd. Zo heb ik altijd gedacht dat nederig zijn synoniem was aan te weinig zelfvertrouwen hebben. Niets is minder waar. Nederig zijn of nog belangrijker: je nederig voelen, betekent dat je jezelf kalm accepteert om wie je bent, waardoor je niet overgevoelig bent voor wat men van je vindt en denkt. Als je nederig bent, laat je je ego raaskallen en trek je je weinig aan van wat die beweert.
Nederige mensen kennen zichzelf goed en nemen verantwoordelijkheid voor als ze dingen verkeerd doen. Ze staan open voor nieuwe inzichten, zowel over zichzelf als de wereld om hen heen. Ze maken zich er geen zorgen over dat ze misschien afgaan, en mede doordat ze die stress niet hebben, leren ze beter.
Ze hoeven hun ego niet op te poetsen waardoor ze ruimte hebben in hun geest om oprecht blij te zijn als het goed gaat met anderen. Anders gezegd: ‘Not thinking less of yourself, but thinking of yourself less’.
Nederige mensen vinden dat iedereen gelijk is en niemand beter is dan een ander.
Een power waar je U tegen zegt
Mensen die nederig zijn, hebben een power die met niets te vergelijken is. Een innerlijke kracht die heel subtiel naar buiten druppelt. De laatste paar jaar van mijn herstel, kan ik op meetings vol bewondering kijken en luisteren naar mannen en vrouwen die vaak een lange cleantijd hebben en een rust, kalmte en kracht uitstralen, waar je ‘U’ tegen zegt.
Of ik nederig ben? Een lastige vraag. Opgegroeid in een artiestengezin was nederigheid nou niet bepaald een familietrekje. Maar ik begin het wel steeds meer te zien en te voelen. En op de keren dat het me lukt om nederig te zijn, voel ik me het meest compleet en krijg ik gek genoeg ook veel meer voor elkaar.
Ik ben geen katholiek, maar ik kan wel genieten van de scherpte van Jezus Christus, die zoals wij allen weten een groot pleitbezorger van nederigheid was:
‘Want wie zichzelf verhoogt zal vernederd worden, en wie zichzelf vernedert zal verhoogt worden.’
Journalist Mick Boskamp schrijft over verslaving en de rol die de verslavingszorg van Castle Craig in zijn leven heeft gespeeld.
Foto: Nyusha Glenn