Mick’s omdedagboek #13

Hoe is het voor een verslaafde in herstel om te leven en te functioneren met de Corona-crisis? Voor Castle Craig houdt ervaringsdeskundige en journalist Mick Boskamp de komende tijd een speciaal Omdedagboek bij. Dit is deel 13. Over het gedicht Look To This Day.

Vandaag is de verjaardag van mijn moeder. Ze overleed op 31 januari 2019. Ze ging een middagdutje doen en ze werd nooit meer wakker. Voor een vrouw van in de tachtig heet dat een mooie dood te zijn. Maar de keerzijde was wel dat we ons nauwelijks hadden voorbereid op haar verscheiden.

Toen ik vanmorgen wakker werd en me realiseerde dat ze jarig zou zijn, miste ik weer dat ik haar miste. Er was geen verdriet, er waren geen emoties, ik had heel graag willen huilen, maar ik kon de tranen er niet uit persen.

Het werd een drukke dag, zo druk dat ik vergat dat het vandaag tijd was om een nieuwe aflevering van mijn Omdedagboek te schrijven. Naarstig ging ik op zoek naar een mooi onderwerp, een serieus onderwerp ook, want het kon natuurlijk na eergisteren, toen ik het over mijn snoeplust had, niet alle dagen lachen zijn. Maar eerst nog even Facebook checken, want uitstellen is mijn favoriete werkwoord.

Toen ik langs een pagina van een fellow kwam, viel mijn oog op een plaatje met een gedicht. En terwijl ik begon te lezen, kwam ik in mijn gevoel, kwam ik in het moment waar ik zo reikhalzend naar uit had gekeken de afgelopen maanden. Het gevoel dat ik mijn moeder voor me zag en ik mijn emoties de vrije loop kon laten. Het gedicht dat ik las, was bepaald niet vreemd voor me. Ook Look To This Day behoorde net als The Serenity Prayer tot onze dagelijkse meditatie in Castle Craig, Schotland. Maar toen, nog lang niet los van alles, dreunde ik het gedicht op, in de hoop dat het me zou bevrijden als ik het uit mijn hoofd leerde. Maar toen ik vandaag naar de regels keek, begonnen ze te dansen voor me:

Look to this day:
For it is life, the very life of life.
In its brief course
Lie all the verities and realities of your existence.
The bliss of growth,
The glory of action,
The splendour of achievement
Are but experiences of time.

For yesterday is but a dream
And tomorrow is only a vision;
And today well-lived, makes
Yesterday a dream of happiness
And every tomorrow a vision of hope.
Look well therefore to this day

Vandaag is de enige dag die we hebben. Vandaag in een wereld die ogenschijnlijk niet meer de onze lijkt, mogen we zijn wie we zijn, met onze mooie eigenschappen en minder mooie eigenschappen. Niet perfect, maar wel heel erg eigen. Lieve mama, vandaag ben je bij me.