verslaving en herstel tijdens de croronacrisis Mick Boskamp omdedagboek 10

Mick’s omdedagboek #10

Hoe is het voor een verslaafde in herstel om te leven en te functioneren met de Corona-crisis? Voor Castle Craig houdt ervaringsdeskundige en journalist Mick Boskamp de komende tijd een speciaal Omdedagboek bij. Dit is deel 10. Over de wet van de aantrekkingskracht.

Gisteren, op tweede Paasdag, was het alweer vier weken geleden dat Mark Rutte langs kwam in de woonkamer en een ernstig praatje hield. Het is natuurlijk goed nieuws dat de tijd zo snel gaat, want het betekent dat ik me in ieder geval niet verveel. Vandaag heb ik ook besloten dat ik me op social media niet meer laat verleiden om met mensen die ik niet ken en nooit heb ontmoet in discussie te gaan over wel of geen mondkapjes (ik vind van wel) of over wel of geen groepsimmuniteit (ik vind van niet). Ik ben op een leeftijd gekomen dat als iemand tegen me zegt: ‘1 + 1 = 5’, dat ik dan zou moeten reageren met: ‘Dat is helemaal correct. Geniet van je dag!’

Waar ik ook happy mee ben, is met de staat van mijn herstel. Die gaat voorspoedig. Tijdens de lockdown heb ik geen enkele zucht gehad, de afgelopen vier weken. Nou ja, dat is niet helemaal waar, maar daar heb ik het van de week nog wel met je over. Het heeft in ieder geval niets met drugs, drank, pillen of sigaretten te maken (hint: het is lekker). De conclusie dat ik goed bezig ben als verslaafde in herstel kon ik vanmorgen weer eens trekken toen ik een verjaardagsfilmpje voor de moeder van onze dochter maakte.

Ik mag dan een respectabele leeftijd hebben, diep van binnen ben ik nog steeds een kleuter. Zo heb ik een app waarmee ik foto’s van gezichten in geinige filmpjes kan zetten. Een aantal uren geleden plakte ik het hoofd van mijn ex op die van de jaren tachtig zangeres Cyndi Lauper, terwijl laatstgenoemde haar grote hit Girls Just Want To Have Fun zong. In dit filmpje kon ik ook nog twee danseressen van een gezicht voorzien, dus plakte ik daar de hoofden op van onze dochter en van de vriend van mijn ex. Vervolgens tikte ik een verjaardagsgroet bij het filmpje en appte ik het aan de jarige. Hilariteit alom. Dat begrijp je. Vooral bij ondergetekende.
Maar ook dochterlief lag dubbel. Met name om haar cadeauvader die een rokje en een haarband droeg en die met een uiterst serieus gezicht energieke dans-moves maakte in het happy birthday-filmpje.

Toen ik even later ophing en ik een lipgloss (?) had verdiend met het over de speaker zingen van Happy Birthday voor de moeder in kwestie, moest ik denken aan het contact dat ik met mijn ex en mijn dochter had toen ik pril in herstel was. Dat ging moeizaam, om de simpele reden dat ik het leven maar zwaar en ingewikkeld vond. Maar het is echt zo: als jij verandert, dan verandert de wereld om je heen. Als je positief bent en je straalt positieve energie uit, dan komt er positieve energie naar je toe. Dat is de wet van de aantrekkingskracht.

Omdat ik in Dordrecht ben bij mijn vriendin en ik het niet slim vind om met het OV naar Zandvoort te reizen, heb ik onze dochter inmiddels al een aantal weken niet gezien. Maar dat neemt niet weg dat ik een intenser, fijner en leuker contact met haar heb dan ooit tevoren. Het leven kan mooi zijn. Ook in tijden van Corona.