In de serie “Hoe gaat het nu” praten we met oud-patiënten over de periode dat zij in behandeling gingen bij Castle Craig. Zij vertellen over hun ervaringen en over hoe het nu gaat. De namen zijn gefingeerd, maar hun verhalen zijn echt.
Michel (25) 2012
‘Ik ben mijn leven lang een enorme people’s pleaser geweest. Ik wilde altijd mensen aan het lachen maken en als het niet lukte, dan ging ik net zo lang door tot het ronduit vervelend werd. Ik wist niet van ophouden. Ook niet met mijn drank- en cocaïne gebruik.
En zo kwam ik in Castle Craig terecht, waar ik een gewillige publiek vond voor mijn flauwekul. Tot ik op een dag tegenover mijn therapeut zat en hij tegen me zei: ‘Volgens mij wil je dat jouw omgeving jouw ellende weg lacht. Vertel het me: wat zit er achter die vrolijkheid en blijheid van je? Geloof me: alas je daar achter komt, worden jouw grappen pas echt goed.”
Michel (33) 2020
‘Het is 8 jaar later en ik zal die woorden van mijn begeleider nooit vergeten. Voor mij waren ze de aanleiding voor een stuk zelfonderzoek waar ik nog steeds niet klaar mee ben, waar ik misschien wel nooit klaar mee zal zijn. Ik ben 1 keer teruggevallen, maar daarna heb ik me snel herpakt en ben ik doorgegaan met het programma dat ik heb omarmd bij Castle Craig.
Ik ben op dit moment bezig met een boek. Waarin ik op luchtige, grappige manier mijn weg naar herstel beschrijf. Misschien dat het ooit uitkomt. Maar in de eerste plaats schrijf ik het vooral voor mezelf. En ook heb ik nog een droom. Om een keer een stand up comedy routine te doen. Over herstel. Dus met precies datgene wat mijn therapeut mistte bij me. Diepgang. Volgend jaar ben ik zes jaar clean & sober. Zonder die terugval was het acht jaar geweest. Maar wat maakt het uit. Ik ben happy. Echt happy.’