In de serie “Hoe gaat het nu” praten we met oud-patiënten over de periode dat zij in behandeling gingen bij Castle Craig. Zij vertellen over hun ervaringen en over hoe het nu gaat. De namen zijn gefingeerd, maar hun verhalen zijn echt.
Melanie 28 (2011)
‘Het was hartje zomer toen de hoofdverpleger van Castle Craig in Schotland me naar mijn kamer bracht. Ze ging bij me op bed zitten. En ze moet aan me hebben gezien hoe verward ik was, want ze vertelde me een verhaal over dat dit het moment was om alles los te laten. Want wat er ook gebeurde, hier was ik veilig. Dat raakte me enorm en ik begon te huilen. Ze legde haar hand op mijn schouder en voordat ik er erg in had, viel ik in haar armen. En wat ik echt bijzonder vond, was dat ze niets zei, maar me gewoon in haar armen liet uithuilen.’
Melanie 37 (2020)
‘Volgend jaar ben ik in juli 10 jaar clean & sober. Ik neem geen alcohol meer, mijn drug of choice. Ik snuif niet, slik niet, rook niet en drink dus niet. Ja, water, koffie en thee. Hoe waanzinnig is dat? Ik kan wel hopen dat er dan in juli geen maatregelen meer zijn en dat we een onbekommerde zomer hebben. Maar wat ik geleerd heb in herstel en bij Castle Craig is om mijn verwachtingen laag te houden en mijn acceptie hoog. Dan valt alles mee. Zelfs het leven! Ha, ha, ha, ha!’