In de serie “Hoe gaat het nu” praten we met oud-patiënten over de periode dat zij in behandeling
gingen bij Castle Craig. Zij vertellen over hun ervaringen en over hoe het nu gaat. De namen zijn
gefingeerd, maar hun verhalen zijn echt.
Evelien (23) 2017
‘Die eerste nacht in het kasteel was verschrikkelijk. Ik miste mijn familie, mijn maatjes en ik miste vooral mijn vriend, of beter gezegd: aanstaande ex-vriend. Een week voordat ik naar Schotland vertrok, had hij de relatie op pauze gezet nadat ik weer had gelogen tegen hem over mijn gebruik. “Zelfs nu je naar Schotland gaat om te herstellen,” had hij tegen me gezegd, ”en we allemaal weten dat je gebruikt, lieg je er nog steeds om. Ik trek dit niet meer.” Hoe verdrietig ik ook was, ik begreep hem volkomen. Het was ook echt niet te doen met me. Pas die eerste, verschrikkelijke nacht realiseerde ik me dat het nu of nooit was. Dit was mijn kans om te herstellen. En die moest ik met beide handen aanpakken. Want als ik door ging met waar ik mee bezig was, dan waren er geen familie, maatjes of een vriendje meer om te missen. Da waren ze niet meer in mijn leven.’
Evelien (26) 2020
‘Vandaag de dag ben ik clean & sober. Al drie jaar. Voor mij is dat nog steeds niet te geloven. Ik heb geen vriendje meer. Want het vriendje is mijn echtgenoot geworden. Een week nadat ik terug was gekomen uit Schotland belde hij me op. “Ik hoor goeie verhalen over je,” zei hij. “Zullen we deze week ergens koffie drinken?’ “Als we dat ergens nou eens bij mij thuis doen?’ zei ik. Vroeger had ik dat nooit durven zeggen, bang om te worden afgewezen. Maar dat had ik echt geleerd in het kasteel. Om mezelf te zien als iemand die ziek is en niet als iemand die zwak is. Inmiddels zijn we een jaar getrouwd en we hebben het heel fijn samen. Als we weer volop mogen reizen gaan we zomer 2021 samen naar Schotland. Misschien combineren we die vakantie met de jaarlijkse reünie in Castle Craig. Hij wil weleens zien waar ik de vrouw van zijn dromen ben geworden.’
