Het verschijnsel burn-out is lang niet serieus genomen door het grote publiek. Ook huisartsen, psychologen en psychiaters hebben moeite de juiste diagnose te stellen. Maar werkgerelateerde stress, uitputting en burn-out kosten de Europese economieën miljarden aan productiviteitsverlies.
België is het eerste land in de EU dat nu wetgeving heeft ingevoerd om beter om te kunnen gaan met burn-out – daarmee worden andere landen gemotiveerd hetzelfde te doen.
Het verschijnsel burn-out is lang niet serieus genomen door het grote publiek. Ook huisartsen, psychologen en psychiaters hebben moeite de juiste diagnose te stellen. Maar werkgerelateerde stress, uitputting en burn-out kosten de Europese economieën miljarden aan productiviteitsverlies.
België is het eerste land in de EU dat nu wetgeving heeft ingevoerd om beter om te kunnen gaan met burn-out – daarmee worden andere landen gemotiveerd hetzelfde te doen.
“Burn-out wordt nog niet gezien als een psychiatrische aandoening”, zegt Harry Pomerantz, Klinisch Directeur van de Community Health Service in Brussel. “Het resultaat is dat het door veel zorgpolissen niet wordt vergoed.”
Tijdens een congres over burn-out, twee weken geleden in Brussel, zei Professor Jonathan Chick, medisch directeur van Castle Craig Hospital: “symptomen en tekenen van burn-out hebben veel overlapping met de symptomen van stress, wat het moeilijk maakt om burn-out te diagnosticeren. Sommige mensen die lijden aan de gevolgen van een burn-out proberen de uitputting tegen te gaan met drugs, zoals cocaïne.”
Het goede nieuws is dat preventie makkelijk haalbaar is. Harry Pomerantz legt uit: “als de werklast wordt gestructureerd naar de individuele draagkracht van de werknemer, kun je de meeste burn-out-gevallen voorkomen.”